هدف اصلی این مقاله، شناسایی آسیب های مطالعات تطبیقی در رشته فلسفه تعلیم و تربیت به ویژه با معرفی نمونه هایی در داخل کشور می باشد. برای دستیابی به این هدف، از روش پژوهش تحلیلی(مفهومی، اسنادی وتطبیقی)بهره گرفته شد. یافته ها حاکی از آن است که آسیب های این مطالعات را می توان در سه دسته شامل آسیب های معطوف به ماهیت، پژوهشگر و زمینه تطبیق تقسیم بندی کرد. آسیب های معطوف به ماهیت تطبیق شامل ناآشنایی با رویکردها و روش های پژوهش تطبیقی، ناآشنایی با زبان، و ناآشنایی با منابع، آسیب های معطوف به پژوهشگر تطبیقی شامل شتاب زدگی، ساده سازی، تعصب ورزی و آسیب های معطوف به زمینه تطبیق شامل بی توجهی به زمان و مکان، و بی توجهی به فرهنگ می باشند. در بخش پایانی، پرسش هایی که ممکن است پژوهشگر تطبیقی در مواجهه با این آسیب ها مطرح کند، در قالب بحث بیان و پاسخ هر کدامارائه شده است.