در دنیای امروز که علم و فناوری با رشد و گسترش وسیع و جهانشمول به عنوان عامل مهم و اساسی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع بشری به حساب می آید، نهادها و نظامهای آموزشی و پرورشی درتوسعه علم، فناوری و نوآوری نقش مهمی را به دست آورده اند مهمترین چالش سیاستگذاری در آموزش و پرورش در هزاره سوم، سیاست تحول و تبدیل نظام آموزش فعلی به » آموزش و پرورش کارا و اثربخش «است. بررسی عوامل مؤثر بر پیشرفت و توسعه جوامع پیشرفته نشان میدهد که همه این کشورها از آموزش و پرورش توانمند و کارامدی برخوردار هستند. با توجه به اهمیت نظام آموزشی در تربیت انسانها و پیشرفت جوامع، لزوم اتخاذ بهترین سیاستها در شرایط مختلف، ضروری است. از اینرو در این مقاله با تأکید بر نقش سیاستگذاری آموزشی در توسعه علم و فناوری، با استفاده از دیدگاه نظاممند و در نظر گرفتن تمامی عواملی که بر دروندادها (تعریف سیاستگذاری به عنوان یک وظیفه، تدوین انتظارات از سیاستگذاری، ساختار و اختیارات قانونی و نیروی انسانی)، فرآیندها (تشخیص، تعریف و تحدید مسئله، تدوین راه حل های پیشنهادی، تحلیل راه حلها و انتخاب بهترین راه حل، تصویب راه حل یا سیاست اتخاذ شده، اجرا، ارزیابی و بازنگری) و بروندادهای سیستم آموزشی (اثربخشی سیاست و فرآیند سیاستگذاری، عدالت آموزشی، اخلاق، نیازها و انتظارات اجتماع، امکانسنجی سیاسی) تأثیر میگذارند، همچنین تعامل میان نظام آموزشی با دیگر نظامها (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و غیره) به ارائه مدل ادراکی سیاستگذاری در آموزش و پرورش ایران پرداخته شده است.
فصلنامه رهیافت، شماره65، بهار 1396: 130-114