معرفت شناسی فضیلت محور، مولّد دیدگاهی نو در برنامه درسی

     هدف اصلی این پژوهش، بررسی دلالت­ها یا کارکردهای نظریه معرفت­شناسی فضیلت محور در حوزه مطالعاتی برنامه‌درسی، به ویژه حوزه­ی فرعی­تر آن یعنی نظریه­های هنجاری، است. برای دستیابی به این هدف ابتدا  نظریه معرفت­شناسی فضیلت­محور با قرائت مسئولیت­محوری و با تاکید بر نظرات لیندا زگزبسکی، تشریح و سپس به استنتاج تأثیرات این نظریه بر چهار عنصر اساسی در تولید و تدوین برنامه­درسی یعنی هدف، محتوا، روش­های یاددهی- یادگیری و ارزشیابی پرداخته شد. یافته­های به‌دست‌آمده بیانگر آن است که تحت تأثیر نظریه معرفت­شناسی فضیلت محور، هدف برنامه‌ی‌درسی بر فهم مطالب متمرکز شده، محتوا، ترکیبی از محتوای دیسیپلینی و فضائل عقلانی خواهد بود، معلمان با انگیزه بخشی، پرسش­گری و هدایت­گری و یادگیرندگان با قبول مسئولیت در یادگیری خود و استفاده از تفکر انتقادی، ایفای نقش می­کنند. در ارزشیابی نیز با توجه به اهداف، از دو نوع فرایندی و پایانی استفاده خواهد شد. همچنین نظریه معرفت­شناسی فضیلت محور از قابلیت تولید نظریه­ای هنجاری یا دیدگاهی نو در حوزه مطالعاتی برنامه‌درسی برخوردار است. این نتیجه از بررسی تفاوت­های بین دیدگاه برنامه­درسی مبتنی بر نظریه معرفت­شناسی فضیلت­محور با سایر دیدگاه­های موجود در حوزه مطالعاتی برنامه­درسی به دست آمد.

فصلنامه پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت، دوره 10، شماره20، پاییز و زمستان1399، ص. 160-140

سال نشر: 
1399