پورشافعی، هادی

هدف پژوهش حاضر  بررسی الگوی جاری نشاط در برنامه ­های درسی مقطع ابتدایی بود. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش داده­ بنیاد انجام گرفت. مشارکت­ کنندگان بالقوه پژوهش شامل کلیه کارگزاران دخیل در نشاط در برنامه ­های درسی دوره آموزش ابتدایی بودند که از طریق نمونه‌گیری هدفمند از نوع ملاک ‌محور انتخاب شدند. داده ­ها از طریق مصاحبه  نیمه‌ ساختار ‌یافته چهارده نفر از معلمان، پنج نفر از مدیران مدارس، هشت نفر از اولیا دانش ­آموزان جمع‌آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ­ها از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده و  برای تأمین روایی و پایایی از معیارهای لینکن و گوبا استفاده شد.

پدیده‌ی هم‌افزایی از راه تلاش هماهنگ و سازمان‌یافته حاصل می‌گردد و تلاش‌های فردی اعضا منجر به سطحی از عملکرد می‌شود که بیش از مجموع دروندادهای فردی آن‌ها است. برنامه درسی هم‌افزا حاصل تلفیق شیوه‌های تدریس، نظریه‌های یادگیری و تکنولوژی است. پژوهش حاضر با هدف، واکاوی منابع مرتبط با رویکرد هم‌افزایی در جهت تعیین عناصر شش‌گانه برنامه‌درسی میلر با الهام از نظریه سیستم‌ها انجام شد.

با قرار گرفتن در عصر آنتروپوسین، جهان با وجود پیچیدگی و تحولات سریع، سرعت بخشی در امر یاددهی- یادگیری، اقدامات عملی و به کارگیری آن را ضروری می داند، به طوری که شیوه های سنتی و پیش سازمان یافته دیگر نمی تواند پاسخگوی نیازهای بشر در امر آموزش باشد. همین امر سبب شد رویکرد نوین پساکیفی که رویکردی غیرخطی، غیر رادیکال و آزاد، با ساختارهای پساساختارگرایانه و پساامانیسمی به منصه ظهور برسد.