زندگی به سبک مثنوی یکی از جلوه های معنوی حیات طیبه برای نوزایی زندگی، پاک شدن از زندگی غیر فطری، اوج تحول در زندگی و بازگشت به اصل آن است. این کتاب کوشیده است در باره چیستی زندگی در گفتمان سلبی، بازجست حیات طیبه در مثنوی معنوی و ویژگی های زیستن به سبک مثنوی صحبت کند. سپس تک بیت هایی از مثنوی را تفسیر کرده و در نهایت به آسیب شناسی سبک زندگی امروز در مدار روان شناسی عامیانه و بازاری پرداخته است. به سخنی دیگر، «زیستن به سبک مثنوی» همان پاک شدن از زندگی غیرفطری است و اوج تحول در زندگی این است که ما به اصل زندگی حنیف خویش بازگشت کنیم. این بازگشت به اصل همان یافتن گوهر حقیقی وجود است که آمیخته به روح الهی است. زندگی به سبک فطری، یعنی هماهنگ شدن با آهنگ آرام‌بخش هستی و آنگاه وجود آدمی ساکن روان و باشنده دوان در آرامش تمام به حرکت درمی‌آید.کتاب «زندگی به سبک مثنوی» در دو بخش «نوبینی سبک زندگی» و «نوزایی سبک زندگی نگاشته شده است.