کتاب حاضر رساله دکتری عیسی خان صدیق در دانشگاه کلمبیا است و در سال 1310 شمسی (1931 میلادی) دفاع شده، به موضوع خدمت نظام آموزشی به ایده ساختن ایران مدرن و پس از آن، تأسیس دانشگاه در ایران بر اساس سیاست‌های جدید آموزشی و فرهنگی در دوره پهلوی نخست پرداخته است. آنچه که در این کتاب مورد توجه نویسنده بوده این است که چگونه می‌توانیم نظام آموزشی را متناسب با ایران آینده طراحی کنیم؛ نظام آموزشی‌ای که ساختن ایده ایران مدرن را یاری رساند. به همین دلیل در فصول مختلف نویسنده سعی می‌کند تصویری از وضعیت موجود و راهکارهای گذر از موانع توسعه در ایران را ارائه کند. به نظر او برای توسعه ایران، اولین قدم آموزش است و بنابراین سعی می‌کند مدارس ایران را توصیف کند. دغدغه وی در مرحله اول تعلیم ابتدایی بود و نه عالی و پس از این آماده سازی فرهنگی و اقتصادی است که می‌توان گام بعد یعنی آموزش عالی در ایران را برداشت از همین‌رو هم هست که چندان به موضوع دانشگاه، که خود او تجربه‌های زیسته متعددی در اروپا و آمریکا داشت اشاره نمی‌کند.