کتاب حاضر اثری درباره روانشناسی دین است. استفاده از این ترکیب اضافی، نشان می دهد که دین، خواه ناخواه، موضوع تحلیل روانشناختی خواهد بود. برخی محققان و دانشمندانی که هم به روانشناسی و هم به دین علاقه دارند، به جای آن که یکی را تابع دیگری کنند، می خواهند آن ها را به سوی گفتگویی دوجانبه و احترام آمیز سوق دهند. عده ای دیگر هم، که از دین معمولا الهیات مسیحی را در نظر دارند، می خواهند این دو را در هم «ادغام» کنند. نویسنده در این اثر دیدگاه های روانشناختی ای را که از آن ها به دین نگریسته مورد نقد قرار می دهد. به منظور فهم عامل «ویژگی های شخصی» - تاثیرات شخصیت فردی بر کار پژوهشی – زندگی چهار محقق برجسته با اندکی تفصیل مورد بررسی قرارگرفته است. جی. استنلی ها، ویلیام جیمز، زیگموند فروید، و کارل گوستاو یانگ. این چهار تن هر یک به طریقی بنیان گذار سنتی مهم در این رشته اند و سنت آنان هنوز هم زنده است. اگر چه محدودیت جا و کمبود مواد زندگی نامه ای مانع از آن شده که دیگر چهره های مهم به تفصیل مورد بررسی قرارگیرد، هر جا ممکن بوده طرح مختصری از زندگی آن ها عرضه شده است تا روانشناسی دین در بافت شخصی و تاریخی آن قرار داده شود