امروزه موضوع آموزش و پرورش در دنیا به یک بحث مهم برای توسعة پایدار تبدیل شده است و در این میان صاحبنظران محور اصلی این توسعه را مشارکت مستمر سازمان‌ها و نهادها با آموزش و پرورش می‌دانند. هدف از این پژوهش شناسایی الگوی مشارکت سازمان‌ها و نهادهای با نظام تعلیم و تربیت کشور است. پژوهش حاضر از دید هدف در زمرة تحقیقات توسعه‌ای و از دید طرح پژوهش جزء طرح‌های پژوهش کیفی است. در این مطالعه از روش فراترکیب برای یکپارچه‌سازی مطالعات و ایجاد یافته‌های جامع و تفسیری استفاده شد. در این تحقیق مقالات و کتب داخلی و خارجی مرتبط با حوزة تعلیم و تربیت و به‌خصوص مشارکت در تعلیم و تربیت، بین سال‌های 2000 تا 2020 انتخاب و بررسی شدند که پس از جمع‌بندی و بررسی کلی 29 مقاله تحلیل شد. در نهایت، نتایج تجزیه و تحلیل پس از بررسی مقولات اولیه و ثانویه 9 شیوة کلی مشارکت در آموزش و پرورش را شناسایی کرد که شامل مشارکت در توسعه تکنولوژی، مشارکت تحقیق و توسعه، مشارکت در منابع انسانی، مشارکت در ارزشیابی، مشارکت در پیاده‌سازی، مشارکت در برنامه‌ریزی، مشارکت در پاسخگویی، مشارکت مالی، و مشارکت اطلاعاتی بود. بنابراین، با توجه به ابعاد شناسایی‌شده در تحقیق حاضر باید مدیران و مسئولان در هر سازمان، نحوة مشارکت خود را در آموزش و پرورش شناسایی کرده و با این کار سهم مشارکت خود در این سازمان را ایفا کنند.
فصلنامه مطالعات آموزشی و آموزشگاهی، شماره پیاپی 1، دوره 11، بهار1401، ص.: 423 -403