حسین سرافراز

آموزش رسانه، به عنوان فرآیند تعلیم، آموزش و فراگیری، درصدد است تا توانایی گسترده‌ای را، نه تنها در رابطه با متون چاپی، بلکه در ارتباط با سایر نظام‌های نمادین متشکل از تصاویر و اصوات، رشد دهد. این توانایی اغلب به عنوان گونه‌ای از سواد، یعنی سواد رسانه‌ای توصیف می‌شود. در کتاب حاضر نخست، مبانی آموزش رسانه، کاربردها و محدودیت‌های آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس، یادگیری رسانه‌ای در رویکردی انتقادی به بحث گذارده و جهت‌گیری‌های جدید این رشته در افق آینده ترسیم می‌گردد. در پایان نیز ظرفیت آموزش رسانه خارج از نظام آموزش رسمی بر مبنای نظام آموزشی خلاّق محور تبیین می‌گردد.