فصلنامه توسعه ی آموزش جندی شاپور

این پژوهش به منظور پرورش هویت چند فرهنگی دانش آموزان ابتدایی انجام شد. روش پژوهش از نظرهدف کاربردی و شیوه گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی، اساتید و نخبگان صاحب نظر در رشته و در بخش کمی 1400نفر از  مدیران، معلمان، معاونین آموزشی و پرورشی و حجم نمونه در بخش کیفی با استفاده از اصل اشباع نظری، 15 نفر و در بخش کمی نیز با استفاده از فرمول کوکران  302 نفر در نظر گرفته شد. در بخش کیفی، نمونه گیری از نوع هدفمند و در بخش کمی به صورت تصادفی انجام شد.

      مدرسه‌زدایی، یادگیری اصیل، گسترش آموزش از فضای فیزیکی به بیرون از کلاس و عدالت آموزشی یکی از راه‌های برون رفت از چالش‌های نظام آموزشی در دنیای امروز است. هدف پژوهش حاضر تبیین تغییر رویکرد از پارادایم آموزش به پارادایم یادگیری به عنوان یک رهیافت اثربخش در برهه پاندمی کووید-19 است. لذا در این پژوهش چیستی و نمودهای تغییر پارادایم از آموزش به یادگیری برای گسترش آن در بیرون از دیوارهای کلاس در برهه پاندمی کووید-19مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر به روش کیفی از نوع مروری سیستماتیک انجام شد. .

      هدف پژوهش حاضر بررسی چالش ها و ضرورت های تحقق برنامه درسی چند فرهنگی در نظام آموزشی تمرکزگراست. برنامه درسی چند فرهنگی به عنوان یک نیاز ضروری در جوامع چند فرهنگی که می خواهند به صورت مسالمت آمیز زندگی مشترکی را دنبال کنند، امری حیاتی است. این رویکرد مسایلی همچون نژادپرستی و سایر انواع تبعیض را رد کرده و به چالش می کشد و در عوض تکثر قومی، فرهنگی و نژادی را تایید می کند. پژوهش حاضر ازنظر ماهیت داده ها از نوع پژوهش آمیخته است.