هدف پژوهش حاضر بررسی چالش ها و ضرورت های تحقق برنامه درسی چند فرهنگی در نظام آموزشی تمرکزگراست. برنامه درسی چند فرهنگی به عنوان یک نیاز ضروری در جوامع چند فرهنگی که می خواهند به صورت مسالمت آمیز زندگی مشترکی را دنبال کنند، امری حیاتی است. این رویکرد مسایلی همچون نژادپرستی و سایر انواع تبعیض را رد کرده و به چالش می کشد و در عوض تکثر قومی، فرهنگی و نژادی را تایید می کند. پژوهش حاضر ازنظر ماهیت داده ها از نوع پژوهش آمیخته است. ابتدا از طریق مطالعه کیفی به تبیین الگوها، ابعاد، مولفه ها و شاخص ها و اولویت بندی آن ها از دیدگاه خبرگان پرداخته شد و سپس با استفاده از پژوهش کمی با روش تحلیل عاملی از دیدگاه متخصصان برنامه درسی، کارشناسان تالیف کتب درسی، از دبیران دوره دوم متوسطه که به صورت خوشه ای انتخاب شده بودند به ارزیابی الگو، ابعاد، مولفه ها و شاخص های آن که مورد تایید خبرگان است، پرداخته شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به طور کلی در آموزش چند فرهنگی با تاکید بر فرهنگ بومی هر منطقه و حفظ و احترام به آن و به کارگیری آن در امر آموزش و در عین حال آشنا کردن دانش آموز با فرهنگ ها و قومیت های دیگر جامعه و ایجاد شرایط شناخت و تعامل با آنها، احساس ملی گرایانه همراه با شناخت در دانش آموز ایجاد می شود که دارای پایه های محکمی است.
فصلنامه توسعه ی آموزش جندی شاپور، سال دوازدهم ش. 1، پیاپی 38، بهار 1400، ص.: 143-131