فصلنامه مدیریت و برنامه ریزی در نظام های آموزشی

 هدف مطالعه حاضر طراحی و ارزیابی الگوی برنامه درسی همدلی برای دانش‌آموزان دختر دوره تحصیلی متوسطه دوم بود. پژوهش حاضر از نوع آمیخته اکتشافی متوالی کیفی-کمی است که با روش تحلیل محتوای کیفی قیاسی در بخش کیفی و روش پیشنهادی لاوشی (1975) و مطالعه نیمه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل در بخش کمی انجام شد. حوزه مورد مطالعه پژوهش در بخش کیفی متون و منابع موجود مرتبط در زمینه همدلی بود و نمونه‌گیری تا اشباع نظری ادامه یافت و برای استفاده از روش لاوشی (1975) اعضای پانل به روش نمونه‌گیری هدفمند از افراد خبره در همدلی انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند.

 پدیده قومیت و چندفرهنگی از دیرباز یکی از مسایل اصلی جامعه ایرانی بوده است.  پژوهش حاضر، به تحلیل و بررسی انواع رویکردها نسبت به قومیت در ایران و اثرات اجرای آن در نظام آموزشی ایران پرداخته است.رویکرد حاکم بر پژوهش حاضر از نوع پژوهش کیفی و روش آن توصیفی – تحلیلی است.  داده‌ها به روش اسنادی و مصاحبه گردآوری و تحلیل شده‌اند. بنابراین درابتدا و به‌عنوان بحث ورودی، برخی از مهم‌ترین دیدگاه‌ها و پارادایم‌های جامعه‌شناختی مربوط به قومیت بررسی و سپس هرکدام از رویکردهای امنیتی و فرهنگی در حوزه قومیت، تعریف و تحلیل می‌شوند.