پدیده‌ی هم‌افزایی از راه تلاش هماهنگ و سازمان‌یافته حاصل می‌گردد و تلاش‌های فردی اعضا منجر به سطحی از عملکرد می‌شود که بیش از مجموع دروندادهای فردی آن‌ها است. برنامه درسی هم‌افزا حاصل تلفیق شیوه‌های تدریس، نظریه‌های یادگیری و تکنولوژی است. پژوهش حاضر با هدف، واکاوی منابع مرتبط با رویکرد هم‌افزایی در جهت تعیین عناصر شش‌گانه برنامه‌درسی میلر با الهام از نظریه سیستمها انجام شد.
با قرار گرفتن در عصر آنتروپوسین، جهان با وجود پیچیدگی و تحولات سریع، سرعت بخشی در امر یاددهی- یادگیری، اقدامات عملی و به کارگیری آن را ضروری می داند، به طوری که شیوه های سنتی و پیش سازمان یافته دیگر نمی تواند پاسخگوی نیازهای بشر در امر آموزش باشد. همین امر سبب شد رویکرد نوین پساکیفی که رویکردی غیرخطی، غیر رادیکال و آزاد، با ساختارهای پساساختارگرایانه و پساامانیسمی به منصه ظهور برسد.
آموزش‌وپرورش سایه مجموعه‌ای از فعالیت‌های آموزشی خارج از مدرسۀ رسمی است که در سدۀ اخیر، این نوع آموزش با استقبال زیادی در جهان مواجه شده‌است. این آموزش برای بهبود شانس دانش‌آموزان برای حرکت موفقیت‌آمیز در فرایند آموزش طراحی شده‌است. در مقابل برخی از محققان وجود آموزشِ در سایه را تهدید برشمرده و حتی آن را نوعی کودک‌آزاری معرفی کرده‌اند. پژوهش‌های متعددی به بررسی آثار و پیامدهای آموزش‌وپرورش سایه پرداخته‌اند. هدف پژوهش حاضر مرور نظام‌مند آثار و پیامدهای آموزش و پرورش سایه است. روش پژوهش، مرور نظام‌مند براساسِ مدل رایت و همکاران (2007) بوده‌است.
هدف مقاله حاضر بررسی ویژگی‌های برنامه درسی آموزش ارزش‌ها است. رویکرد مقاله کیفی و روش آن مرور سیستماتیک براساس مدل رایت و همکاران (2007) است. جامعه پژوهش متشکل از 87 مقاله درباره ویژگی‌های برنامه درسی آموزش ارزش‌هاست که بین سال‌های 2000 تا 2020 میلادی در مجلات علمی معتبر ارائه شده‌اند. نمونه پژوهش شامل 31 مقاله است که به صورت هدفمند جمع‌آوری و براساس پایش موضوعی داده‌ها انتخاب شدند. داده‌های مقاله از تحلیل کیفی اسناد مورد مطالعه گردآوری شده‌اند.