بدیعیان، راضیه

خودگردانی، هدفی تربیتی با محوریت توانایی انتخاب و قضاوت مستقل است. این هدف در دهه های اخیر بیش ازپیش مورد توجه صاحبنظران تعلیم وتربیت قرار گرفته است. ازآنجاکه تحقق این هدف در متربیان، مواجهه هوشمندانه و مؤثر آنها با سلطه گریهای پنهان و آشکار را به دنبال خواهد داشت، توجه به این هدف در نظام تعلیم وتربیت، امری اجتناب ناپذ یر به نظر میرسد. برهمین اساس و باتوجه به محوریت سند بنیادین تحول در تعلیم وتربیت کشور، پژوهش حاضر به شیوه تحلیل کیفی محتوا و درراستای تبیین جایگاه خودگردانی فردی در این سند راهبردی شکل گرفت.