در تکامل اندیشه های تربیتی خط سیرمهمی وجود داردکه به ساختن دانش منتهی شده است.خاستگاه های اولیه ی این اندیشه به دیویی، فروبل و مونته سوری برمی گردد. این طرز فکر، شکل صریح خود را در جنبش کودکستان پیدا کرد. جایی که پرسش شخصی کودکان مورد تاکید قرار گرفت ومبنای نظری پیاژه یعنی سازه گرایی را بنیاد نهاد. در دهه ی 50 میلادی، پیرو مطالعات علمی، یادگیری از طریق اکتشاف مطرح شد. در دهه ی 80 میلادی با اقبال به ویژگی اجتماعی پژوهش علمی، ایده ی جوامع پژوهشی، شکل گرفت و جایگزین مفهوم فرد گرایانه از ساختن دانش گردید. این اندیشه با پیشرفت فن آوری، به یادگیری پروژه – محور منجر گردید.
در فصل اول کتاب حاضر، خاستگاه نظری اندیشه نویسنده از منظر فلسفی و علوم شناختی بررسی می‌شود. در فصل دوم مفروضه های نظری دیدگاه نویسنده تشریح می‌شود. در فصل سوم به بررسی پیامد روش‌شناختی آموزشی و پژوهشی دیدگاه نویسنده پرداخته شده است. فصل پایانی کتاب به بحث و نتیجه‌گیری اختصاص دارد. در این فصل نگارنده کوشیده است تا تصویر جامعی از اندیشه نویسنده ترسیم کند به‌عبارت‌دیگر، این فصل در نظر دارد یافته‌های مهم و کلیدی را تلخیص و ارائه نماید و نتایج حاصل از دستاوردهای مطالعه را موردبحث قرار دهد.