تولید علم و نقش‌آفرینی مهم و تأثیرگذار در تحولات علمی جهان برای جمهوری اسلامی ایران یک ضرورت انکارناپذیر است. در دنیا شاهد پیدایش مداوم نظریه‌های علمی در زمینه‌های گوناگون هستیم به نحوی که در تنظیم مناسبات خود با نظریه‌های جدید به مشکل برمی‌خوریم. برخورد ما با این تغییرات چند گونه است یا باید نظریه‌برداری کنیم که تقلید صرف است، یا نظریه‌ها را نقد کنیم که این کار خوب و مقدمه تولید است و یا باید خودمان نظریه‌پردازی کنیم. در این حالت، یک صاحب نظر و یا یک تیم صاحب نظر در یک فرآیند علمی و با آگاهی داشتن از راهبردهای تولید نظریه، به نظریه پردازی می پردازند. پژوهش‌های فراوانی در ارتباط با بومی‌سازی مبنایی یا اسلامی‌سازی برنامه درسی صورت گرفته است، اما پژوهشی که به طور مستقیم، فطرت را مبنای مطالعه خود قرارداده باشد، یافت نشد. پژوهش حاضر به موضوع نظریه فطرت گرایی توحیدی در برنامه درسی می‌پردازد. روش این پزوهش توصیفی- تحلیلی است و در زمینه استنباط نظریه از مباحث نظری، از روش استنباطی بهره برده است. حاصل مجموعه ای از فعالیت ها در عرصه نظر و عمل است که به جامعه علمی ارائه می گردد.