تصویب قانون اساسی

قانون اساسی، مادر قوانین یک مملکت و برتر از سایر قواعد حقوقی است که اساس حکومت، حدود و اختیار و صلاحیت قوا و رابطة آن‌ها با یکدیگر، حقوق و آزادی­های فردی و نوع حکومت را تعیین می­کند که نتیجة گذر از قرون وسطی به عصر روشنگری و متعاقب آن انقلاب صنعتی و با هدف پایان دادن استبداد و برقراری آزادی فردی تدوین شد. در مشرق نخستین قانون اساسی در 1876م. و در زمان سلطنت عبدالحمید دوم عثمانی نوشته شد.31 سال بعد از قانون اساسی کشور همسایه، مظفرالدین ­شاه نخستین قانون اساسی ایران  را امضا کرد.