سازمان مطالعات و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)

فرهنگ‌های برنامه درسی را می‌توان چارچوب‌های تئوریزه ‌شده و مدون دانست که ریشه در باورهای عام تربیتی یا فلسفه‌های خاص تعلیم و تربیت دارد. فرهنگ‌های برنامه درسی، محصول و میوه باورها و تصورات خاص (فرهنگ‌های خاص) تعلیم و تربیت هستند؛ به دیگر سخن، فرهنگ‌های برنامه درسی پاسخ‌های مدون به این پرسش است که کدام باور یا مفروضات (فرهنگ) درباره محتوا، تدریس، معلم، دانش‌آموز، محیط یادگیری، ارزشیابی و جز اینها پذیرفته شده است؟ ویراست دوم فرهنگ‌های برنامه درسی، علاوه بر تغییر در ترتیب فصل‌ها، حاوی قسمت‌های جدید و بازبینی شده است.

آموزه‌های تربیتی قرآن کریم به گواهی تاریخ توانست در زمانی کوتاه، تغییرات عظیمی در زندگی افراد پدید آورَد و روابط فردی و مناسبات اجتماعی آنان را به نحوی شایسته تنظیم کند و آنان را به کمال بایسته برساند. این آموزه‌ها از باشکوه‌ترین و دلنشین‌ترین آموزه‌های قرآنی است. با هدف خلقت و فلسفة‌ بعثت پیوند استوار دارد، فطرت را شکوفا می‌سازد، و نیازهای تربیتی، اخلاقی و فرهنگی فرد و جامعه را تأمین می‌کند.در کتاب حاضر، بخشی از ظرفیّت عظیم تربیتی تحلیل و بررسی شده است.

تحولات فزاینده در ابعاد گوناگون جامعه و گسترش علوم و دانش بشری؛ نیاز به بازنگری وتغییر در برنامه های درسی را ضرورت می نماید. تغییر برنامه درسی به عنوان موضوع اساسی و همیشگی نظام‌های آموزشی، ابعاد مختلفی دارد؛ از یک طرف، با دانش تغییر به طور اعم در ارتباط است و از مفهوم، درجه، نیروها، مقیاس، زمانبندی، چرایی و رویکردهای تغییر تأثیر می‌پذیرد و از طرف دیگر، به عنوان یک حوزه مطالعاتی، دانش خاص خود را دارد و مفهوم، ابعاد، شکل‌ها، مؤلفه‌ها، چرایی، سیر تاریخی، رویکردها، الگوها، فرایند و بازیگران تغییر برنامه‌های درسی را شامل می‌شود.

رویکرد بین‌رشته‌ای در برنامه‌های درسی دانشگاهی زمانی اهمیت و اعتبار یافت که فعالیت‌های رشته‌ای و تخصص‌گرا در شناخت و فهم درست مسائل و واقعیت‌های پیچیده کارایی خود را از دست دادند. بر این اساس دانشمندان و پژوهشگران عرصه‌های مختلف علوم انسانی، اجتماعی، طبیعی و فناوری با تشریک مساعی و بهره‌گیری از شیوه‌های گوناگون تلفیق به پژوهش پرداختند.