پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان درگیری اسناد بالادستی آموزش و پرورش ایران با مولفه‌های برنامه درسی معنوی صورت پذیرفته است. روش پژوهش، توصیفی شامل تحلیل اسنادی و نیز تحلیل محتواست و داده‌های اسنادی به‌شیوه کیفی و داده‌های تحلیل محتوا با استفاده از شاخص‌های توصیفی در فرایند تحلیلی آنتروپی شانون بررسی شده‌اند. ی‍اف‍ت‍ه‌‌ه‍ای پژوهش بیانگر آن است که چارچوب مفهومی برنامه درسی معنوی را می‌توان بر اساس مدارک و مستندات مرتبط در چهار مولفه هنر و زیباشناسی، تعقل، اخلاق و روح تدوین کرد. افزون بر این، میزان توجه به مولفه‌های برنامه درسی معنوی در اسناد بالادستی آموزش و پرورش متفاوت است، به‌طوری‌که در مجموع 510 مرتبه به مولفه‌های برنامه درسی معنوی در این اسناد بالادستی توجه شده که میزان تراکم آن در مولفه اخلاق 198 فراوانی (38/82درصد)، در مولفه تعقل 155 فراوانی) 30/39 درصد) در مولفه هنر و زیباشناسی 95 فراوانی (18/62درصد) و در مولفه اعتقاد به روح (ماوراءالطبیعه) 62 فراوانی (12/15درصد) بوده است. همچنین میزان توجه به مولفه‌ها، در سند تحول بنیادین 232 فراوانی (45/49 درصد)، در برنامه درسی ملی 154 فراوانی (30/19 درصد)، در نقشه جامع علمی کشور 81 فراوانی (15/88 درصد) و در چشم‌انداز بیست‌ساله 43 فراوانی (8/43 درصد) بوده است. در بین اسناد مورد بررسی، بیشترین ضریب اهمیت، مربوط به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش (0/323) و کمترین ضریب اهمیت مربوط به سند چشم‌انداز بیست‌ساله (0/109) بوده است.
فصلنامه اسلام و پژوهش های تربیتی، شماره 24، پاییز و زمستان1399، صفحه 56-41