فتحی واجارگاه، کورش

 پدیده قومیت و چندفرهنگی از دیرباز یکی از مسایل اصلی جامعه ایرانی بوده است.  پژوهش حاضر، به تحلیل و بررسی انواع رویکردها نسبت به قومیت در ایران و اثرات اجرای آن در نظام آموزشی ایران پرداخته است.رویکرد حاکم بر پژوهش حاضر از نوع پژوهش کیفی و روش آن توصیفی – تحلیلی است.  داده‌ها به روش اسنادی و مصاحبه گردآوری و تحلیل شده‌اند. بنابراین درابتدا و به‌عنوان بحث ورودی، برخی از مهم‌ترین دیدگاه‌ها و پارادایم‌های جامعه‌شناختی مربوط به قومیت بررسی و سپس هرکدام از رویکردهای امنیتی و فرهنگی در حوزه قومیت، تعریف و تحلیل می‌شوند.

یکی از مهم ترین مسائل بشر در تمامی ادوار تاریخی مقوله تعلیم و تربیت و پرورش نسل جوان برای ورود به اجتماع و جامعه پذیری آنان بوده است. زیرا بیشتر برای دوام و بقای نسل، ناگزیر از کنترل و کارگردانی محیط خویش به مدد نیروی اندیشه بوده و آنچه را که در این رهگذر تجربه کرده می بایست به نسل جوان منتقل نماید، به همین دلیل می توان گفت در کهن ترین دورنمای تاریخی، تعلیم و تربیت از بارزترین دلشمغولی های جوامع بوده است.