“ایدئولوژی و برنامه ی درسی” اثر ماندگار منتقد فرهنگی برجسته، مایکل اپل است که با هدف ارزیابی آموزش با نگاهی انتقادی و افشای روابط میان دانش، تدریس و قدرت، نگارش شده است. کتاب پیش رو دربردارنده ی متون انتقادی و توصیفی نسبت به این اثر ارزشمند از اساتید مطرح در حوزه های مختلف جامعه شناسی آموزش است. یکی از مهم‌ترین تأثیرهای ایدئولوژی و برنامه‌ی درسی، انتقالِ تمرکز مطالعات آموزش انتقادی از دغدغه‌ی نسبتاً محدود "محتوا"ی برنامه‌ی درسی به تحلیل صورت یا فرمِ آن بود.
نه این‌‌که آن‌چه در برنامه‌ی درسی گنجانده می‌شود ــ آن‌چه اپل آن را "دانش رسمی" می‌نامید ــ چندان مهم نیست. اپل به ویژه در ایدئولوژی و برنامه‌ی درسی به اثر مهم ریموند ویلیامز و نظریه‌ی او اشاره می‌کند که بنا بر آن ایدئولوژی با ارائه‌ی یک "سنت انتخابی" از دانش به مردم اثر می‌گذارد؛ دانشی که روایت‌ها و دیدگاه‌های گروه‌های مسلط را در بر می‌گیرد و در عین حال به صورتِ گزینشی تأثیرات و دیدگاه‌های گروه‌های به‌حاشیه رانده‌شده را کنار می‌گذارد. در حالی که این کتاب مسیر پژوهشی مهمی را در مطالعات برنامه‌ی درسی به روی ما می‌گشاید، اپل بیش‌تر علاقه‌مند این مسئله بود که چگونه ظاهرِ ایدئولوژی به صورت برنامه‌ی درسی نفوذ می‌کند ــ عمدتاً شکل تکنیکی آن، زیرا برنامه‌ی درسی نوع خاصی از تکنولوژی است که معلم‌ها و دانش‌آموزان برای تولید پی‌آمدها یا "محصولات" یادگیری از آن استفاده می‌کنند.