تازه های نشر

  تحول بنیادین در آموزش و پرورش، تحولی عمیق و ریشه ای است که به تحول در مفاهیم نظری، روندها و فرایندها، نقش ها و کارکردها و رویکردها منجر خواهد شد. در تحول بنیادین نوع نگاه به معلم، کتاب، مدرسه، کلاس درس و به ویژه به مثابه قانون اساسی برای تحولات همه » سند تحول بنیادین آموزش و پرورش « دانش آموز دگرگون خواهد شد . اینک که جانبه و دراز مدت به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی آموزش و پرورش رسیده و در دستور کار وزارت آموزش و پرورش قرار گرفته است، باید تمام زیر نظام ها و مؤلفه های خرد و کلان نظام تعلیم و تربیت مورد بازخوانی و بازتولید قرار گیرد.

در این مقاله کوشش بر آن بوده است تا تحلیل و ارزیابی نقادانه برنامه درسی ملی تدوین شده جمهوری اسلامی ایران با توجه به ملاک های برگرفته از دانش نظری حوزه مطالعات برنامه درسی با تاکید بر مباحث دیدگاه های برنامه درسی و برنامه درسی ملی، به منظور شناخت تفاوت ها، انحراف ها و کاستی های سند برنامه درسی ملی تدوین شده انجام پذیرد و توصیه هایی جهت بازنگری آن حاصل اید. پژوهش از نظر ماهوی در گروه «پژوهش ارزشیابی» قرار می گیرد و از نظر نوع پژوهش، «کاربردی» محسوب می گردد.

هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل نقادانه برنامه درسی ملی تدوین شده جمهوری اسلامی ایران باتوجه به ملاکهای برگرفته از زیرنظام برنامه درسی در مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی بوده است. رویکرد پژوهش عمدتا کیفی و از نوع استنتاج قیاسی مبتنی بر تحلیل اسنادی در قالب پژوهش ارزشیابی است.

   نویسنده در این مقاله در پاسخ به این سوال که  چگونه طرح درسی تهیه کنیم که شرایط و الزامات لازم را داشته باشد و در عین حال، بتواند دانش آموزان را نیز به یادگیری آنچه مورد علاقه آنها است،درگیر کند.اذعان می کند که توجه بیش از حد معلمان  به استاندارد ها )یا، شاید دقیق تر، آزمون-های استاندارد شده(، راهنمایی های گام به گام و آینده ای که از نظر طراحی برنامة درسی برای ما رقم خواهد  باعث می شود که ما فراموش کنیم که تدریس به معنی واقعی کلمه یعنی چه؟ معلمان برای تربیت فراگیرندگان واقعی باید در قلب، روح و ذهن دانش آموزان نفوذ پیدا کنند چون آموزش فهرستی از استاندارد ها، ما را به آنجا نخواهد برد.